Shallow platform stories

In 2008 heb ik een maand samengewerkt met Sanjaya, een Nepalese jongen die studeerde aan Katmandu University. Het leukste aan onze samenwerking was het ontdekken van een nieuwe wereld vol rituelen en gebruiken. Geen betere cultuurgids dan een kunstproject. Het huwelijksfeest van zijn zusje werd het uitgangspunt voor onze verschillen en overeenkomsten in ‘zien’. Mede door het huwelijk, kon ik heel dicht komen bij de oorspronkelijke manier van leven in Nepal. Ik heb veel tijd gespendeerd met zijn familie, ben uit eten geweest met zijn zusjes en heb thee gedronken met oma. Met de tijd kwamen langzaam kleine openingen naar dieper liggende ideeën en problemen. Het zusje dat uitgehuwelijkt bleek, die ene broer die het geld voor de hele familie verdient, het vinden van een vriendin binnen de juiste kaste.

In ‘shallow platform stories’ komen veel van de bovengenoemde ondervindingen aan bod. De basis bleef het huwelijksfeest. We kiezen voor een opstelling met dienbladen, zoals die in de oorspronkelijke huwelijkse rituelen gebruikt worden. Een filmpje laat onze verschillende manieren van kijken zien, de dienbladen tonen onze verschillende manieren van keuzes maken; wat willen wij hebben en waarom?

Mijn verzameling is gericht op verwondering. Nepal valt over mij heen in een waaier van vormen. Een gevecht tussen traditie en vooruitgang uit zich onder meer in een vogel uit brooddeeg, in goedkope barbies en in zelfgemaakte stickers van bekende merken.

Sanjay kiest zijn objecten op de symboolwaarde voor hemzelf: een brief met huwelijksaanzoek die zijn vriendin afwees, de kaart van zijn eerste en enige trektocht in de bergen, het horloge van zijn grootvader.

Mede door onze keuze van objecten besluiten we de mijne uit te zagen en die van hem te af te laten gieten. Daarmee staan zijn objecten in de traditie, ze liggen net als bij een huwelijksfeest op de dienbladen, en staan voor momenten van geluk die je iemand toewenst.

Het uitzagen van mijn dienbladen is voor Sanjay een moeilijk te aanvaarden daad van verspilling. Ik maak de dure dienbladen onbruikbaar, ontdoe ze van hun heilige functie zoals ze al jaren worden gebruikt bij ceremonies.

Wat overblijft is een veld van ‘shallow platform stories’ (verhalen binnen beperkte ruimte), schaduwen van vorm en inhoud, maar wel in een traditionele context.